هدف و ماهيت رشته معماري (نوشتار 1)
بنا بر سرفصل درس مبانی نظری معماری ،موضوع بخش اول ، هدف و ماهیت رشته معماری می باشد و از آنجایی که این مطلب در کلاس درس ترم جاری طرح و بررسی شده است لذا به دانشجویان کلاس پیشنهاد گردید ، در قالب نوشتار اول به ارائه تعاریفی در این ارتباط بپردازند . این تعاریف می تواند در قالبهای گوناگونی تنظیم شود و ترکیبی ازدیدگاه شخصی و نظرات دیگران با رعایت اصول منبع نویسی می تواند مفید باشد . در ادامه به ارائه نوشتار اول می پردازیم .
(در حال حاضر دانشجویان مشغول به تنظیم نوشتار دوم با عنوان هدف و ماهیت رشته معماری در موقعیت کنونی می باشند) .
- معماري همانند نقاشي، موسيقي و ادبيات مولودي است زميني و بمانند پوسته اي براي فعاليتهاي بشري، عاملي پيوسته به موجوديت اوست و پيوند ذاتي آن بروشني از نياز اساسي انسان به سرپناه نشأت مي گيرد. از سوي ديگر معماري در ارتباط با فضاست و در ميان هنرها تنها معماري پاسخگويي به ساده ترين نياز بشر يعني سرپناه بيانگر اميال و ايده هاي حكومت، مذاهب و سلاطين است و يكي از پايه هاي اصلي فرهنگ بشري است. [1]
- معماري سرپناه است، اما نماد و شكلي از ارتباط نيز هست چنانكه به گفته سرهربرت ريد «همه هنرها شكلي از گفتگوي نمادين هستند.» معماري تجلي عيني افكار و آرزوهاي انساني و ضابط باورها وارزش هاي فرهنگي است كه به وسيله ي آن خلق شده است. [2]
- معماري در محيط شكل مي گيرد و داراي پيكره اي است كه در بطن خود فضاهاي گوناگوني را در بر دارد كه انسان در آن در حركت و زندگي است و فضاي شكل گرفته ملهم از پيكره و بدنه هاست و داراي هويت وجودي خاص خود است و مهم ترين عامل درمعماري نحوه ي شكل گيري فضا در آن است. [3]
- به استناد تعريف سوزان بیکر مي توان گفت «معماري هنگامي به وجود مي آيد كه محيط كاملي پديدار شود و اين امر به مفهوم ملموس كردن روح مكان است». [4]
[1] - انديشه و تدبير در طراحي معماري، 1381، چاپ 1381، اچ بيكر، جفري، ص 18
[2] - مجله آبادي، شماره 39، راپاپورت، آموس(ابداع معماري از غار تا شهر)، ص 4
[3] - مفاهيم پايه در معماري، چاپ چهارم پاييز 1382، داراب، ديبا، ص 9
[4] - مجله معمار، شماره 11، نوربرگ شولتز، كريستين(پديده ي مكان)، ص12
بهنوش خياط افشـاري
Behnoosh_Khayatafshari @ yahoo.com
بنا بر سرفصل درس مبانی نظری معماری ،موضوع بخش اول ، هدف و ماهیت رشته معماری می باشد و از آنجایی که این مطلب در کلاس درس ترم جاری طرح و بررسی شده است لذا به دانشجویان کلاس پیشنهاد گردید ، در قالب نوشتار اول به ارائه تعاریفی در این ارتباط بپردازند . این تعاریف می تواند در قالبهای گوناگونی تنظیم شود و ترکیبی ازدیدگاه شخصی و نظرات دیگران با رعایت اصول منبع نویسی می تواند مفید باشد . در ادامه به ارائه نوشتار اول می پردازیم .
(در حال حاضر دانشجویان مشغول به تنظیم نوشتار دوم با عنوان هدف و ماهیت رشته معماری در موقعیت کنونی می باشند) .
- معماري همانند نقاشي، موسيقي و ادبيات مولودي است زميني و بمانند پوسته اي براي فعاليتهاي بشري، عاملي پيوسته به موجوديت اوست و پيوند ذاتي آن بروشني از نياز اساسي انسان به سرپناه نشأت مي گيرد. از سوي ديگر معماري در ارتباط با فضاست و در ميان هنرها تنها معماري پاسخگويي به ساده ترين نياز بشر يعني سرپناه بيانگر اميال و ايده هاي حكومت، مذاهب و سلاطين است و يكي از پايه هاي اصلي فرهنگ بشري است. [1]
- معماري سرپناه است، اما نماد و شكلي از ارتباط نيز هست چنانكه به گفته سرهربرت ريد «همه هنرها شكلي از گفتگوي نمادين هستند.» معماري تجلي عيني افكار و آرزوهاي انساني و ضابط باورها وارزش هاي فرهنگي است كه به وسيله ي آن خلق شده است. [2]
- معماري در محيط شكل مي گيرد و داراي پيكره اي است كه در بطن خود فضاهاي گوناگوني را در بر دارد كه انسان در آن در حركت و زندگي است و فضاي شكل گرفته ملهم از پيكره و بدنه هاست و داراي هويت وجودي خاص خود است و مهم ترين عامل درمعماري نحوه ي شكل گيري فضا در آن است. [3]
- به استناد تعريف سوزان بیکر مي توان گفت «معماري هنگامي به وجود مي آيد كه محيط كاملي پديدار شود و اين امر به مفهوم ملموس كردن روح مكان است». [4]
[1] - انديشه و تدبير در طراحي معماري، 1381، چاپ 1381، اچ بيكر، جفري، ص 18
[2] - مجله آبادي، شماره 39، راپاپورت، آموس(ابداع معماري از غار تا شهر)، ص 4
[3] - مفاهيم پايه در معماري، چاپ چهارم پاييز 1382، داراب، ديبا، ص 9
[4] - مجله معمار، شماره 11، نوربرگ شولتز، كريستين(پديده ي مكان)، ص12
بهنوش خياط افشـاري
Behnoosh_Khayatafshari @ yahoo.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر